Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że można stać się legalnym posiadaczem mieszkania, domu lub działki własnościowej, jeśli od lat jest się jej użytkownikiem, ale faktycznie nie posiada się prawa własności. Takie przejęcie własności nazywa się zasiedzeniem i odnosi się do ściśle określonych sytuacji. Przez zasiedzenie można stać się właścicielem nieruchomości, na której od lat sprawuje się obowiązki właściciela, pomimo, że faktycznie się nim nie jest. Okres, jaki musi upłynąć od momentu rozpoczęcia pełnienia obowiązków to 20 lub 30 lat, zależnie od sytuacji określanej przez prawo. Jeśli faktyczny właściciel nie upomina się o swoją własność a zajmujący nieruchomość może przedstawić dowody opłat ponoszonych na utrzymanie w okresie co najmniej 20 lat może on wystąpić do sądu o przeprowadzenie procesu przeniesienia prawa własności. Proces ten nie dotyczy osób wynajmujących na podstawie umowy o dzierżawę, nie dotyczy również osób występujących przeciwko niepełnoletniemu właścicielowi. Zasiedzenie jest jedynie prawnym usankcjonowaniem faktycznej sytuacji, która trwa od wielu lat, a zapewnia ono względne poczucie bezpieczeństwa dotychczasowemu użytkownikowi. Tego typu sposób przejmowania mieszkań czy gruntów nie obejmuje sytuacji, kiedy lokal jest elementem spadku po poprzednim właścicielu. Prawo dziedziczenia zawsze wyprzedza zasiedzenie.
Własność przez zasiedzenie
